Kalverhouderij

De Nederlandse kalverhouderij levert kalfsvlees van hoge kwaliteit aan consumenten in Nederland  en het buitenland. De sector zet zich samen met ketenpartners in voor dierenwelzijn en diergezondheid, verduurzaming en een gezonde markt.

Er zijn twee soorten kalfsvlees; blank en rosé. Blank kalfsvlees komt van kalveren die bij een leeftijd van tussen de zes en de acht maanden worden geslacht. Rosékalfsvlees is van dieren van maximaal twaalf maanden oud. De consumptie van kalfsvlees in Nederland is beperkt; zo’n 90% van het kalfsvlees wordt geëxporteerd.

De Nederlandse kalverhouderij is de grootste van Europa. De basis van de sector ligt in de melkveehouderij aangezien een koe elk jaar moet kalven om melk te blijven geven. Veel kalverbedrijven zijn onderdeel van een geïntegreerde keten.

De vakgroep Kalverhouderij van LTO Nederland zet zich in voor verduurzaming van de sector. De vakgroep is nauw betrokken bij de kwaliteitsregeling ‘Vitaal Kalf’, en is een drijvende kracht achter verschillende diergezondheids- en dierenwelzijnsinitiatieven.

De kalverhouderij in Nederland
De Nederlandse kalverhouderij bestaat uit gezinsbedrijven die voor een groot deel in een sterk geïntegreerde keten werken. De basis van de kalversector ligt in de melkveehouderij aangezien een koe alleen maar melk blijft geven als deze jaarlijks een kalf krijgt. De kalversector in Nederland heeft in de loop der jaren een sterke positie opgebouwd op de Europese markt.

De afgelopen decennia heeft de sector grote stappen gezet in belangrijke dossiers zoals groepshuisvesting, antibioticagebruik en mestverwerking. Via de Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector (SKV) worden al jaren uitgebreide controles uitgevoerd op ongewenste stoffen.

Ambities vakgroep Kalverhouderij LTO Nederland
De vakgroep Kalverhouderij behartigt de belangen van de Nederlandse kalverhouders. Hierbij is er een nauwe samenwerking met de Vereniging van Kalverhouders (VVK). Deze vereniging richt zich vooral op ondernemerschap en kennisuitwisseling. Op de diverse beleidsdossiers vindt de belangenbehartiging veelal plaats in samenwerking met andere partijen in de keten (diervoederbedrijven en slachterijen), via de Stichting Brancheorganisatie Kalversector (SBK). SBK zet zich in om de kwaliteit, diergezondheid, voedselveiligheid en transparantie in de markt te bevorderen en beheert het kwaliteitssysteem ‘Vitaal Kalf’. In die regeling zijn voorschriften opgenomen over bijvoorbeeld de drinkwaterkwaliteit, antibioticagebruik, hygiëne, maar ook transport en slacht.

De vakgroep zet in op versterking van de kalvergezondheid via verbetering van het totale bedrijfsmanagement in de keten en extra aandacht voor het jonge kalf. Zo wordt in het project ‘Ontvangst Kalveren’ kennis gedeeld en vinden workshops plaats om de komst van de kalveren op het bedrijf en de eerste vier weken op stal zo goed mogelijk te laten verlopen. De sector werkt aan een verdere reductie van het antibioticagebruik. Via een E-learning voor kalverhouders, het Eveal-project, wordt samen met de dierenartsenpraktijken en de Universiteit van Utrecht gewerkt aan verbetering van inzicht in de diergezondheid.

De vakgroep heeft de ambitie om de verduurzaming van de sector te versnellen. Dat gebeurt in lijn met de kringloopvisie van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. De sector legt prioriteit bij reductie van emissies, verbeterde kalvergezondheid en dierenwelzijn en een zorgvuldige aanvoer van kalveren. Het zwaartepunt ligt bij een versnelde overgang naar integraal duurzame stallen die emissiearm zijn, met een gezond stalklimaat en met meer ruimte en ligcomfort voor kalveren. Dat kan alleen worden bereikt als dit samen gaat met een goed verdienmodel voor de ondernemers.