In gesprek met je gemeente

Het mooie van bestuurslid zijn van de vakgroep Bomen, Vaste planten en Zomerbloemen is dat je namens heel veel kwekers aan tafel zit om mee te praten over gemeentelijk beleid.

Dit doe ik niet alleen voor de zomerbloementelers, maar voor de hele vakgroep. In alle cultuurgroepen die daaronder vallen komen vaak dezelfde onderwerpen voorbij en die hebben meestal een overeenkomst.

Binnen ons bestuur bekleden we verschillende portefeuilles en één daarvan is Platteland en Omgeving. Dit is de portefeuille waar ik namens de vakgroep aan deelneem. De onderwerpen waar zoal over gesproken wordt, zijn bijvoorbeeld geur (dit heeft vooral betrekking op de dierlijke sector), kabels en leidingen (denk aan gasleidingen, waterstof, hoogspanningskabels en verdeelstadions) en pacht (dit gebeurt nog weleens in onze reizende teelten).

Een punt dat vrijwel altijd op de agenda staat is ruimte. Deze wordt voor de agrarische sector steeds krapper. Het lijkt wel of er om elke m2 grond van alle kanten aan getrokken wordt. Woningbouw, infrastructuur, duurzame energie, natuur en, o ja, de agrarische sector zelf natuurlijk. Het is voor LTO Nederland en ons als agrarische sector nog een hele opgave om hier de juiste lijn in te vinden.

In je eigen omgeving moet dit alles uitgevoerd worden door de provincies en gemeenten. Zo ook in mijn eigen regio, de Duin- en Bollenstreek. In onze regio zijn er in de jaren 1990 duidelijke afspraken gemaakt om voldoende ruimte te geven aan de bollenteelt. Dit is vastgelegd en ondertekend door alle 5 gemeenten om 2.650 ha 1^e klasse bollengrond te beschermen. Dit plan heeft in de loop der jaren al meerdere keren ter discussie gestaan, maar door inbreng van onder andere KAVB en LTO is dit aardig overeind gebleven. Ook de naam is al een paar keer veranderd, het ging van Het pact van Teylingen naar ISG, en vorige maand is het programma LGDG gaan heten.

Er zijn hier heel wat gesprekken met gemeenten en lokale bestuurders uit verschillende organisaties aan vooraf gegaan, om zo goed mogelijk de belangen van de agrarische sector in het plan overeind te houden. Tot ieders verbazing is er met deze inbreng bijna niets gedaan. Er worden hele goede stukken 1^e klasse grond opgeofferd voor woningbouw, en er is een plan om dwars door de streek een nieuwe weg aan te leggen. Een mes in de rug voor de bestuurders die dachten een goede gesprekspartner te zijn met de gemeente.

Een mooi gezegde wordt op deze manier in twijfel getrokken: “Als je niet aan tafel zit dan sta je op het menu”.

Marco van Ruiten
Bestuurslid LTO Bomen Vaste Planten en Zomerbloemen